Blog

W przypadku orzeczenia rozwodu na żądanie małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia mimo braku zgody współmałżonka, sąd powinien uzasadnić swoje stanowisko i wskazać okoliczności, będące podstawą uznania odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

W przypadku orzeczenia rozwodu na żądanie małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia mimo braku zgody współmałżonka, sąd powinien uzasadnić swoje stanowisko i wskazać okoliczności, będące podstawą uznania odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

W przypadku orzeczenia rozwodu na żądanie małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia mimo braku zgody współmałżonka, sąd powinien uzasadnić swoje stanowisko i wskazać okoliczności, będące podstawą uznania odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

Do wytoczenia powództwa o rozwód uprawniony jest każdy z małżonków (zob. art. 56 § 1 KRO). Uprawnienie to ma charakter ściśle osobisty i nie jest ograniczone żadnym terminem. Uprawnienie to nie przysługuje prokuratorowi (art. 7 KPC).

Do wytoczenia powództwa o rozwód uprawniony jest każdy z małżonków (zob. art. 56 § 1 KRO). Uprawnienie to ma charakter ściśle osobisty i nie jest ograniczone żadnym terminem. Uprawnienie to nie przysługuje prokuratorowi (art. 7 KPC).

Przedmiotem niniejszego artykuły będzie omówienie negatywnych przesłanek orzeczenia rozwodu.

Zgodnie z art. 216 § 1 KK, „Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności”.

Zgodnie z art. 51 KRO, „W razie umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej, każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później”. W omawianym ustroju rozdzielności majątkowej nie ma majątku wspólnego – istnieją wyłącznie majątki osobiste każdego z małżonków.

Małżeński ustrój majątkowy jest zespołem zasad, które określają wzajemne pozycje małżonków z punktu widzenia ich mas majątkowych, a także ich odpowiedzialności za zobowiązania.

Rozbój, uregulowany w ww. przepisie, jest kwalifikowanym typem kradzieży, obejmuje wszystkie jej typy, określone w art. 278 KK i stanowi przestępstwo niezależnie od wartości przedmiotu czynności wykonawczej (zob. M. Kulik, Komentarz do art. 280 KK, LEX).