Blog

Obowiązki dziecka mieszkającego u rodziców Zgodnie z art. 91 KRO, dziecko, które ma dochody z własnej pracy, powinno przyczyniać się do pokrywania kosztów utrzymania rodziny, jeżeli mieszka u rodziców (§1), zaś dziecko, które pozostaje na utrzymaniu rodziców i mieszka u nich, jest obowiązane pomagać im we wspólnym gospodarstwie (§2).

Obowiązki dziecka mieszkającego u rodziców Zgodnie z art. 91 KRO, dziecko, które ma dochody z własnej pracy, powinno przyczyniać się do pokrywania kosztów utrzymania rodziny, jeżeli mieszka u rodziców (§1), zaś dziecko, które pozostaje na utrzymaniu rodziców i mieszka u nich, jest obowiązane pomagać im we wspólnym gospodarstwie (§2).

Władza rodzicielska może należeć tylko do rodziców, co oznacza, że w razie ich braku lub niemożności wykonywania jej przez nich, władza rodzicielska gaśnie. W jej miejsce wchodzi surogat władzy rodzicielskiej w postaci opieki

Zgodnie z przepisem art. 88 § 1 KRO, „Dziecko, co do którego istnieje domniemanie, że pochodzi od męża matki, nosi nazwisko będące nazwiskiem obojga małżonków. Jeżeli małżonkowie mają różne nazwiska, dziecko nosi nazwisko wskazane w ich zgodnych oświadczeniach. Małżonkowie mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka”.

Czyn zabroniony jest to określone zachowanie człowieka, które może mieć postać tak działania, jak i zaniechania, a to konkretne działanie bądź zaniechanie musi wypełniać znamiona typu czynu zabronionego, które są opisane w ustawie karnej.

W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że kradzież rozbójniczą można umiejscowić między zwykłą kradzieżą a rozbojem. W przypadku rozboju sprawca stosuje środki, które mają doprowadzić do dokonania kradzieży, czyli środki, które muszą poprzedzać lub następować jednocześnie z dokonaniem zaboru cudzej rzeczy ruchomej.

W przypadku orzeczenia rozwodu na żądanie małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia mimo braku zgody współmałżonka, sąd powinien uzasadnić swoje stanowisko i wskazać okoliczności, będące podstawą uznania odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

W przypadku orzeczenia rozwodu na żądanie małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia mimo braku zgody współmałżonka, sąd powinien uzasadnić swoje stanowisko i wskazać okoliczności, będące podstawą uznania odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

W przypadku orzeczenia rozwodu na żądanie małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia mimo braku zgody współmałżonka, sąd powinien uzasadnić swoje stanowisko i wskazać okoliczności, będące podstawą uznania odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

Do wytoczenia powództwa o rozwód uprawniony jest każdy z małżonków (zob. art. 56 § 1 KRO). Uprawnienie to ma charakter ściśle osobisty i nie jest ograniczone żadnym terminem. Uprawnienie to nie przysługuje prokuratorowi (art. 7 KPC).